Pastoor Marcelo Salão Rocha

Tel: 06 4684 7043
E-mail: marcelaonl@gmail.com

Ik kom oorspronkelijk uit Brazilië, uit de stad Brasília. Het is een stad uit het niets gebouwd, daarvoor waren er alleen maar planten en juist daar werd die nieuwe hoofdstad van Brazilië gebouwd, een nogal moedig project. Alle mouwen werden opgestroopt om de opbouw van een nieuwe futuristische hoofdstad voor Brazilië te bouwen, die uiteindelijk in 1960 officieel in gebruik werd genomen. Mensen uit alle streken van Brazilië kwamen daar naar toe om een nieuwe toekomst op te bouwen. Ook mijn opa’s en oma’s van kwamen naar die nieuwe stad en zodoende hebben vader en moeder elkaar daar leren kennen.

Ik ben de oudste van 5 kinderen, 3 jongens en 2 meisjes, mijn vader was militair (nu gepensioneerd) en mijn moeder was altijd met en voor ons thuis. In Brazilië heb ik gestudeerd aan een technische school. Ik hield altijd veel van elektronica en computers maar toch heb ik een opleiding gevolgd om bij een bank te gaan werken, wat nooit gebeurd is. Toen ik 17 was had ik mijn studies beëindigd en wilde niet verder gaan naar de Universiteit. Dit omdat het toelatingsexamen voor de Universiteit vrij moeilijk is en er maar weinig (bijvoorbeeld 10 plaatsen) voor elektronica zijn, terwijl er wel 9.000 mensen zijn die dit willen studeren. De kans om dit te kunnen gaan studeren was dus zeer klein.

Hierna heb ik anderhalf jaar gewerkt bij een (streek)bus bedrijf, in het magazijn. Van daaruit moest ik alle filialen in heel Brazilië bevoorraadden. Het was hard maar leuk werk met heel veel verantwoordelijkheid maar goed verdienen zat er niet in. Ik ben ermee gestopt en ben toen voor mezelf begonnen, ik had een eigen wagentje en daarmee verkocht ik onder andere hotdogs. Toen werd ik opgeroepen om in dienst te gaan en heb ik bij de luchtmacht gediend.

Juist in die tijd nodigde een vriend mij uit voor een bedevaart voor jongeren naar het grote Maria Heiligdom in São Paulo. Daar waren jongeren uit heel Brazilië en na een hele mooie ontmoeting en een sterke prediking vroegen zij om roepingen. Daar werd ik voor het eerst met mijn roeping geconfronteerd. Kort daarna ging ik naar een roepingencentrum om te zien of het inderdaad een roeping was en vervolgens werd ik naar een internationale ontmoeting in Italië gestuurd en van daaruit naar Nederland.

Als een goede Braziliaan heb ik altijd veel aan sport gedaan, natuurlijk heb ik altijd gevoetbald en daarnaast ook veel gevolleybald en gebasketbald. Ik ben nog altijd bezig met computers en programmeren, ik ben geen computer freak maar volg wel de nieuwe ontwikkelingen.

Zoals jullie zich kunnen voorstellen was het in het begin helemaal niet eenvoudig in Nederland. Vooral wat het weer en sommige gewoontes waren wennen. In Brazilië speelt het leven zich grotendeels buiten af maar in de winter is hier iedereen binnen, daar had ik veel moeite mee in het begin. Heimwee was een constante factor de eerste twee jaar maar daarna ben ik de goede kanten van de Nederlanders en van de Nederlandse samenleving gaan waarderen en ook echt ingeburgerd.

Mijn opleiding heb ik gevolgd in het Klooster van Nieuwe Niedorp voor wat de spiritualiteit betreft en filosofie en theologie in Vogelenzang op de Tiltenberg. Gedurende mijn opleiding ben ik niet altijd in Nederland geweest, maar ook in het buitenland voor pastorale stages, die me persoonlijk veel geholpen hebben in alle opzichten. Ik ben in Israël, Tanzania en Venezuela geweest voor een periode van tweeënhalf jaar.

Op 14 juni 2003 ben ik door Bisschop Punt tot priester gewijd. Vanaf november 2007 heb ik gewerkt in de regio Noordkop, eerst als regio-priester en sinds 1 oktober 2011 als pastoor van de Parochies ’t Zand, Breezand en Anna Paulowna. Daarvoor ben ik vierenhalf jaar werkzaam geweest in de Parochie Uitgeest waar ik met veel plezier heb gewerkt.

Per 1 september 2013 ben ik door Bisschop Punt benoemd tot pastoor en administrator van de parochies in de regio Polderland Ik ben er zeker van dat de samenwerking met mijn collega’s, het bestuur en alle vrijwilligers goed zal verlopen en dat er een goede band opgebouwd zal worden. Laten wij samen alles en de toekomst aan de Heer toevertrouwen, biddend met de vaste overtuiging dat Hij zijn kerk bijstaat en ondersteund.

Kapelaan Mariusz Momot

Tel: 06 2740 2368
e-mail: mariuszmomot.haarlem@gmail.com

Ik kom oorspronkelijk uit Polen. Ik ben elf jaar geleden naar Nederland gekomen als seminarist van het Grootseminarie Redemptoris Mater in Nieuwe Niedorp. Na elf jaar van de vorming heb ik mijn studie bij de priesteropleiding
De Tiltenberg te Vogelenzang afgerond en op 14 november 2015 werd ik door mgr. Punt tot transeunte diaken gewijd.

Ik kom uit een typisch Pools gezin, met een katholieke achtergrond. Mijn familie was sterk verbonden met de plaatselijke kerkgemeenschap te Uchanië (een groot dorp in het zuidoosten van Polen, tegen de grens met Oekraïne). Mijn vader werkte 20 jaar lang als koster in de parochie en later nam hij de taak van mijn opa over als de dodengraver op de parochiale begraafplaats. Mijn ouders zijn in mijn vroege kinderjaren overleden. Gelukkig waren wij met z’n tweeën overgebleven, samen met mijn bijna 19 jaar oudere zus. Ofschoon ik geen ouders meer had, liet God mij niet in de steek.

Van beroep ben ik boswachter. Ik studeerde Boswachterij in Krakau, maar die studie heb ik achtergelaten om O.L. Heer te volgen en het seminarie binnen te treden. Reeds tijdens mij studies begon ik steeds meer over mijn bestemming, of beter gezegd, mijn roeping te denken en die vraag gaf mij geen rust. In het jaar 2004 kreeg ik het groene licht van mijn begeleiders op het roepingscentrum en ik ben naar Italië gegaan voor een soort retraite voor de kandidaten tot het seminarie uit de hele wereld. Daar vandaan ben ik via loting naar Nederland gezonden; op 30 september 2004 ben ik in de Lage Landen terechtgekomen.

Op zaterdag 21 mei 2016 ben ik door Mgr Punt tot priester gewijd. Sindsdien ben ik als kapelaan werkzaam in de parochie.

Diaken Jack Noë

Mijn naam is Jack N.M. Noë, geboren 8 december 1952 in het, volgens Leegwater, mooiste dorp van Holland, De Rijp. Nu woon ik in het mooie stadje Hoorn en ben vader van vier kinderen. Eén van mijn kinderen is op jonge leeftijd overleden. Ons gezin bestond uit vader, moeder, twee broers en zeven zusters. Daarnaast werden er ook twee neven en een nichtje, vanwege familieomstandigheden, bij ons grootgebracht. Ik kom derhalve uit een “echte katholieke traditie”. Het dragen van maatschappelijke verantwoordelijkheid was een goede gewoonte, beter gezegd traditie.

Als misdienaar leerde ik de kerk ook van binnen kennen en op mijn twaalfde gaf ik te kennen graag naar het kleinseminarie te willen. Vanwege de heftige discussie op dat moment in onze kerk (lees d.d. 1963, Vaticanum twee), gaf mijn vader geen toestemming. Hij vertelde me wel dat als dit verlangen, deze roeping, zou blijven, dit op een later moment in mijn leven opnieuw zou gaan leven.

Na een korte carrière als o.a. opperman in de bouw en het volledig doorlopen van mijn militaire dienst ben ik op twintigjarige leeftijd begonnen in de zorg, het verpleeghuis Overwhere te Purmerend vormde de basis. Uiteindelijk heb ik zo’n kleine dertig jaar in de verpleging gewerkt, diverse opleidingen gevolgd, diploma’s behaald en een prachtige carrière gehad. Mijn laatste werkplek was de Prinsenstichting, locatie Kadijkerkoog te Purmerend. Een instelling t.b.v. mensen met een verstandelijke beperking, mijn functie was clustermanager.

Op twee en veertig jarige leeftijd ben ik begonnen aan de KTHA, te Amsterdam aan de opleiding theologie. Zo kwam het oude verlangen, de roeping terug en opnieuw tot leven bij me, precies als mijn wijze vader had voorspeld. In 2002 studeerde ik af en nog geen maand daarna werd ik gepolst door de voorzitter van het toenmalige dekenaat Purmerend Jaap Schilder om de pastorale nazorg te Volendam te verzorgen. Hij had al met de bisschop gesproken en deed een dringend beroep op me, om samen met pastoor Jan Berkhout, de pastorale nazorg brandslachtoffers Nieuwjaarsbrand 2001, vorm en inhoud te geven. En u zult begrijpen dat er dingen in het leven zijn waar je alleen maar ja tegen kunt zeggen.

Mijn cirkel was rond, ik besloot om de rest van mijn leven mijn roeping te volgen. Zo werd ik 11 december 2004 gewijd als diaken door bisschop J. Punt van het bisdom Haarlem-Amsterdam.

Momenteel ben ik als regiovertegenwoordiger werkzaam binnen de regio Probils, met een eerste verantwoordelijkheid voor de parochie de Goede Herder te Landsmeer. Ik draag mede zorg voor het proces van regiovorming en alle daaruit voortvloeiende zaken.

Verder ben ik als diaken verantwoordelijk voor het regionaal diaconaal beleid. Purmerend is mijn standplaats voor zowel de regionale organisatorische als diaconale verantwoordelijkheden. Ook ben ik een beetje de opvang indien de overige pastores ontbreken op hun werkplek.

Mijn hobby’s zijn lezen, sporten en muziek.

Diaken Marcel Kaaijk

Mijn naam is Marcel Kaaijk, ik ben geboren op 3 november 1948 in Zaandam. Ik ben getrouwd met Marga, vader van twee kinderen en opa van drie kleinkinderen.

Ik ben meer dan twintig werkzaam geweest als ondernemer in een bloemenspeciaalzaak. Vanaf het jaar 2000 heb ik een bloemschikbedrijf aan huis. Tevens ben ik vanaf 21 november 2009 permanent diaken in de regio Purmerend.

In 2004 ontving ik tijdens mijn werk in het “armendorp” in Lourdes, mijn roeping om permanent diaken van God te worden.

In de Tiltenberg te Vogelenzang heb ik mijn opleiding genoten. Deze bestond uit theologische en pastorale vorming, plus begeleiding in mijn geloofsgroei en het ontwikkelen van diaconale spiritualiteit.

Tijdens deze opleiding heb ik in 2007 stage gelopen in de O.L.Vrouwe Geboorte-parochie in Uitgeest en vanaf 2008 in de Nicolaaskerk in Purmerend.

Uiteindelijk heeft de bisschop van Haarlem-Amsterdam, mgr.Punt, mij op 21 november 2009 in de kathedraal van Haarlem gewijd tot permanent diaken. Vanaf die dag kreeg ik van de bisschop een aanstelling voor onbezoldigd parttime diaken in de regio Purmerend, bestaande uit Purmerend, De Rijp, Oosthuizen, Beemster, Den Ilp, Landsmeer en Schermerhorn.

Om mijn dankbaarheid te tonen jegens God besloot ik een pelgrimage te gaan maken naar Santiago de Compostela; een voetreis van ruim 3000 km.

De financiële opbrengst van deze pelgrimage, recette sponsoren, gaat naar “Hospice in Vrijheid Waterland” die in oprichting is. Ook diverse schriftelijke gebeden van mijn pastoranten mochten zo hun weg vinden naar Lourdes en Santiago de Compostela.

Mijn werkzaamheden zijn momenteel:

Diaconaal
– Begeleiden van mensen tijdens de diaconale inloop op de dinsdagochtend in de Nicolaaskerk en huisbezoeken afleggen.
– Tevens zitting hebben in de Raad van Advies IPCI (caritas) en in het Regionaal RK Diaconaal Beraad PROBILS waaronder de werkgroep MOV.

Liturgie
– Het verzorgen van de homilie en het verkondigen van het Woord van God tijdens de H. Eucharistie en/of in het voorgaan van de Woord- en Communievieringen.
– Voor overleg en beraad is de Reginaal Diaconaal Pastores Overleg PROBILS.
– In de toekomst is dopen, gedelegeerd worden om kerkelijke huwelijken in te zegenen en het leiden van uitvaartplechtigheden een optie.