Welkom bij de geloofsgemeenschap Sint Bonifatius te Graft-De Rijp.
Onze geloofsgemeenschap maakt deel uit van de r.-k. parochie Maria, Moeder van God.
Deze parochie omvat de geloofsgemeenschappen van:
H.H. Nicolaas en Catharina Purmerend
St. Bonifatius De Rijp
O.L. Vrouwe Geboorte Schermerhorn
St. Joannes de Doper Beemster
St. Franciscus van Assisië Oosthuizen
De Goede Herder Landsmeer
Naast het kerkgebouw en de daarin gesitueerde Mariakapel,
biedt de gemeenschap in de pastorie huisvesting aan de pastoor.
Naast het kerkgebouw is, in het voormalige mortuarium,
het parochiële centrum van de parochie gevestigd (zie foto).
Achter de kerk en het parochiecentrum is de r.-k. begraafplaats gelegen.
Wij hopen u met deze informatie op een overzichtelijke manier inzicht te geven in het functioneren van de geloofsgemeenschap en de parochie.
Korte geschiedenis van de St. Bonifatiuskerk:
Sinds de reformatie was er een schuilkelder in Noordeinde van Graft.
In 1804, in de zogenaamde “Franse Tijd”, werd de statie verplaatst naar de Rechtestraat in De Rijp, waar een kerkje werd gebouwd op de plaats van de tegenwoordige pastorie.
Op 28 april 1858 werd dit kerkje tot parochiekerk verheven. In hetzelfde jaar werd Herman Preyer pastoor van de Sint Bonifatiusparochie. In 1860 legde hij de eerste steen van de nieuwe kerk. Een eenvoudige gedenksteen achter de eerste steunbeer aan de westgevel herinnert hieraan. Naar de bouwtrant wordt deze kerk een typische “Waterstaatskerk” genoemd.
Volgens de voorschriften tijdens de eerste helft van de 19e eeuw, moesten het ontwerp en de bouw van de kerken, die met rijkssubsidie werden gebouwd, door het ministerie van Waterstaat worden goedgekeurd en begeleid. De stijl wordt dan ook “neogotisch” genoemd, een imitatie van de middeleeuwse gotiek, met spitsbogen en veel siertorentjes.
Op 8 juli 1863 werd de kerk door mgr. Wilmer geconsacreerd. Bij de laatste renovatie hebben de wijdingskruisjes weer hun rechtmatige plek aan de muren gekregen.
Reeds tijdens, of kort na de bouw, werden door parochianen het hoofdaltaar, zijaltaren, communiebanken en de preekstoel geschonken.
In 1863 werden de 14 kruiswegstaties aangekocht. Ze zijn vervaardigd door Herzet Mulder in ‘s-Hertogenbosch. Tijdens de laatste renovatie zijn de beeltenissen van de kruiswegstaties door de schilder J. Taam, weer in hun volle glorie hersteld.
In 1868 werd de toren verrijkt met een uurwerk en een luidklok. Deze klok is bijna twee eeuwen ouder dan de kerk zelf.
Het randschrift luidt: “Temporis extremi memor est tui Petrus Hemony me facit Amsteodami anno 1667” (Laat de gedachte aan het laatste uur bij u zijn. Petrus Hemony heeft mij gemaakt in het jaar 1667 te Amsterdam).
De gebrandschilderde ramen, van de glazenier Nicolas in Roermond, in het priesterkoor, zijn in 1920 aangebracht.
Het middenraam stelt het laatste avondmaal voor; het linker de H. Bonifatius die door de Friezen in 754 werd vermoord; rechts de Heilige Bavo, de vroegere patroonheilige van De Rijp, die zijn gaven uitdeelt aan de armen.
Veel van het interieur is in de loop der jaren vervangen of gemoderniseerd.
De preekstoel was eertijds versierd met beelden van de vier evangelisten. Wegens vermolming werden zij in de dertiger jaren verwijderd. Een beeldje werd gestolen. In 1945 werden de eikenhouten beelden van Maria en het Heilig Hart, gemaakt door Frans Balendonk te Haarlem, geplaatst. De tegel met de duif en het water zijn het overblijfsel van de stenen doopvont. Het tabernakeldeurtje onder de steen, komt van het zijaltaar dat eens onder het Heilig Hartbeeld stond.
Het orgel, dat in 1980 grondig is gerestaureerd, werd in 1910 door de firma Pels te Alkmaar gebouwd en in de bestaande ombouw geplaatst.
De icoon van de “Moeder Gods Bijstand” werd op 19 december 1987 gewijd en in de Mariakapel geplaatst.
In de tachtiger jaren van de vorige eeuw, is aan het exterieur van de kerk veel verbeterd. Een nieuw dak was nodig en de ramen werden voorzien van beschermende voorzetramen. In 1999 werden de steunberen van de kerk geheel vernieuwd en van oktober 2002 tot maart 2003 werd, onder toezicht van dhr. F. Hoek, het interieur ingrijpend gerenoveerd en geschilderd.
Het portaal en de toegang werden in de oorspronkelijke staat teruggebracht en van glazen deuren voorzien. De figuratie van de glazen deuren en het nieuwe kleine altaar komt overeen met de figuren in de kerkdeuren. Ook het gedenkbord in de Mariakapel, is in hetzelfde figuur gemaakt. Een geheel nieuwe elektrische installatie werd aangebracht met aangepaste verlichting en een uniek verwarmingssysteem (warmte van boven en van onder de zittingen van de banken). De twee kroonluchters werden geschonken door de familie Oudejans. De andere lampen zijn gemaakt naar eigen ontwerp.
Het priesterkoor is weer van een houten parketvloer voorzien, zoals het oorspronkelijke oude priesterkoor ook was. Het is beter bereikbaar geworden door bredere trappen.
De zijaltaren hebben plaatsgemaakt voor doopvont en hulporgel.
Dankzij de grote vrijgevigheid en hulp van de parochianen, is onze parochiekerk een prachtig warm gebouw geworden. Met de dagelijkse openstelling van de Mariakapel hopen we dat onze kerk een plek zal zijn voor rust, bezinning, ontmoeting en gebed.
Hoe verblijd was ik toen zij mij zeiden,
‘wij gaan op naar het huis van de Heer’.
Er zij vrede binnen uw muur,
en in uw burchten zij rust.
Om mijn broeders en om wie mij na zijn
laat mij spreken: ‘vrede over u’.
Om het huis van de Heer onze God
vraag ik dat gij gezegend moogt zijn.
Psalm 122
De geschiedkundige feiten zijn verzorgd door dhr. J. Pielage, waarvoor onze hartelijke dank.